Malatya Film Festivali Vakfı Kurulur mu?

4. Malatya Uluslararası Film Festivaline günler kala festival komitesi ilk toplantısını gerçekleştirerek yerel basının karşısına çıktı.

Hatırlanacağı üzere bir önceki festivalin ilk basın toplantısı İstanbul’da gerçekleşmişti.  Bu durum yerel basının tepkisini çekmişti. Açıkça olmasa da söylenen özlete şuydu; “ efenim bu festival ilimizde gerçekleşiyor fakat biz festivalin haberlerini önce ulusal basından takip ediyor ve sonrasında da eğer lütfedilirse bizlere bülten geçiliyor” minvalinde serzenişler duyuyorduk veya böyle düşünüyorduk.

Fakat bu sene böyle yapılmadı, günler öncesinden başlanan festival hazırlıkları ilimizdeki ajans temsilcileriyle birlikte yerel basınla da paylaşıldı.  An be an festival komitesinin yaptığı toplantılardan haberdar edildik.  Medya kuruluşlarına sponsorluk davetiyeleri bültenler verilecek ödüller gibi bilgi-belge ve dokumanlar sunuldu.

Geçtiğimiz günlerde yine yerel basından İstanbul’a gitmek isteyenlerin olup olmadığı sorularak usulünce davetler iletildi. İştirak edecek arkadaşlarımıza buradan teşekkür ediyor ve kolaylıklar diliyorum.

Festivalde kimlere ne ödüller verilecek, hangi filmler yarışmaya katılacak bu tür teknik bilgileri günlük bültenlerimizin “Kültür-Sanat” kategorilerine zaten görüyor ve okuyorsunuz, bu bakımdan bu konuda ayrıntıya girmeyeceğim.

Üzerinde durmak istediğim ve kendimce “eksik” gördüğüm bazı hususları irdeleyip altını çizerek buradan sizlerle paylaşacağım müsaadenizle.

Derhal “Malatya Kültür Sanat Vakfı” Kurulmalı

Toplantıda Sayın Valimiz “bu iş valiliğin üzerine bir bakımda yıkıldı” şeklinde özetlenebilecek açkılamalarına bakınca haklı olduğunu ve bu işin özel bir teşebbüs yani vakıf-dernek türü bir komite tarafından tertiplenip organze etmesi gerektiği noktasıydı.

Bu noktada ülkemiz festivallerinden bazılarına bir bakalım isterseniz:

* ULUSLARARASI ANKARA FİLM FESTİVALİ :Düzenleyen : Dünya Kitle İletişim Vakfı

* ULUSLARARASI İSTANBUL FİLM FESTİVALİ: Düzenleyen : İstanbul Kültür Sanat Vakfı

* ULUSLARARASI RANDEVU İSTANBUL FİLM FESTİVALİ: DüzenleyenTÜRSAK Vakfı

* MİNİ BANK ULUSLARARASI ÇOCUK FİLMLERİ FESTİVALİ: DüzenleyenTÜRSAK Vakfı

* ULUSLARARASI İZMİR FİLM FESTİVALİ: Düzenleyen : Güzel Sanatlar Eğitim ve Kültür Vakfı

* AVRUPA FİLMLERİ FESTİVALİ (Gezici Festival): Düzenleyen : Ankara Sinema Derneği

* ULUSLARARASI BODRUM ÇEVRE FİLMLERİ FESTİVALİ: Düzenleyen : Türkiye Sinema ve Audiovisuel Kültür Vakfı

* UÇAN SÜPÜRGE ULUSLARARASI KADIN FİLMLERİ FESTİVALİ: Düzenleyen: Uçan Süpürge

* FİLMMOR KADIN FİLMLERİ FESTİVALİ: Düzenleyen :SS. Filmmor Kadın Çevre Kültür ve işletme kooperatifi

* ULUSLARARASI UZAKDOĞU FİLM FESTİVALİ: Düzenleyen : Uzakdoğu Kültür Derneği

* ULUSLARARASI SİNEMA VE TARİH BULUŞMASI FİLM FESTİVALİ:Düzenleyen : Türkiye Sinema ve Audiovisuel Kültür Vakfı

* İSTANBUL ULUSLARARASI 1001 BELGESEL FİLM FESTİVALİ: Düzenleyen : B.S.B. Sinema Eseri Sahipleri Meslek Birliği

* ADANA ALTIN KOZA KÜLTÜR VE SANAT FESTİVALİ: Düzenleyen : Koza Kültür ve Turizm Hizmetleri A.Ş.

* ULUSLARARASI ANTALYA ALTIN PORTAKAL FİLM FESTİVALİ: Düzenleyen : Antalya Kültür Sanat Vakfı (AKSAV)

* ULUSLARASI ESKİŞEHİR FİLM FESTİVALİ: Düzenleyen : Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi

* SAFRANBOLU ALTINSAFRAN BELGESEL FİLM FESTİVALİ: Düzenleyen : Safranbolu Belediyesi

* PASO ÖĞRENCİ FİLMLERİ FESTİVALİ: Düzenleyen : Bilkent Üniversitesi İletişim ve Tasarım Bölümü

Bunlardan başka birde kısa film festivalleri var, onlara da kısaca bakalım;

* ANKARA FİLM FESTİVALİ Bünyesinde KISA FİLM GÜNLERİ: Düzenleyen : Dünya Kitle İletişim Vakfı

* İSTANBUL ULUSLARARASI KISA FİLM GÜNLERİ: Düzenleyen : İstanbul Fotoğraf ve Sinema Amatörleri Derneği (İFSAK)

* ULUSLARARASI KISA METRAJLI FİLM VE VİDEO YARIŞMASI: Düzenleyen : Antalya Altın Portakal Film Festivali

* İZMİR ULUSLARARASI KISA FİLM FESTİVALİ: Düzenleyen : Festival Organizasyon

* ULUSLARARASI ÇEVRE KISA FİLM FESTİVALİ: Düzenleyen: Çevre Film

Yukarıdaki listenin hepsinin ortak noktasının neredeyse tamamının bir vakıf tarafından organize ediliyor olması. Safranbolu ilçesini saymazsak bir kurum adıyla festivali sadece biz ve üstelik valilik adıyla yapıyoruz.

İlimizdeki tüm sivil toplum örgütler, odalar, borsalar ve belki sendikaların da içinde olduğu belediyemizin ve Valiliğimiz Kültür Müdürlüklerinin ve Üniversitemiz İletişim ve Güzel Sanatlar Akademisinin bir araya gelerek ortak bir konsorsiyum-vakıf-dernek gibi bir teşekkülü hayata geçirmelidir. Bu yapılanma bir sonraki festivale yetişmelidir. Kalıcı bir festivalimiz olsun diyorsak mutlaka bu yapılmalıdır.

Yukarı başlıkta iki tane isim zikrettim, onlar sadece sembolik isimlerdi. İsimlerin hiçbir önemi yoktur yeter ki maksat hasıl olsun. Bir dernek-vakıf kurun da isterse bir adı bile olmasın…

Malatya Kayısısını ve Malatya Adını Ermenistan’a kaptırdık

 

Markalaşmış bir şehrimiz dünyaya nam salmış kaysımız var ama isim tescilini akıl edemediğimizden olsa gerek ne şehrimizin adına ne kaysımızın adına sahip çıkamadık. Ermenistan Malatya Kaysısını tescilleyerek dünyada bu markanın kendisine ait olduğunu tescilledi. Tıpkı Rakımızı ve Cacığımızı Yunanistan’a kaptırdığımız gibi. Ermenistan’da Altın Kayısı Film Festivalinin çoktan yapıldığını ve isimlerin kullanım haklarını aldıklarını duyduğumda çok şaşırmıştım.

Elimizi çabuk tutmazsak ve festivallerimize gerekli önemi göstermezsek korkarım ki bir daha beşinci altıncı kaysı festivallerinden söz edemeyeceğiz.

Festival Komitesi ve Yerel Yönetimlerin Dikkatine

İlimizde yapılan hemen tüm etkinliklerin ok önemli eksiklerinden birisi de Engelliler için erişim zorluğunun olması. Ne tiyatrolarda ne sinemalarda ve ne de halka açık yapılan konferans salonlarının büyük çoğunluğunda engellilere yönelik bir düzenleme yok. Olmadığı gibi böyle bir eksiklik olduğunu düşünen de yok. Her şeyde olduğu gibi bu konuda da sınıfta kalıyoruz.

Geçen yıl yapılan festivalde o kadar güzel filmler geldi-geçti hiç birisini görmek nasip olmadı. Malatya Yeşil Sinema kompleksinin bir salonu dışında ne diğer sinemalarda ne Avşar sinemalarında engellilerin gireceği salon mevcut değil.

Bugünkü toplantıda bu konuya dikkat çektiğimde Sayın Valimizden aldığım cevapla şaşkına döndüm. Engellilere yönelik Erişimi düzenleyen kanunun süresi çoktan bitmiş ve bir yıl uzatılmıştı. Sayın Valim bu yasanın 2017’e kadar uzatıldığını söylediğinde şaşırdım. Şaşırdım çünkü bu konu her nasılsa dikkatimde kaçmıştı. Yani ben yeterince takip etmemişim konuyu, nasılsa süre haziranda bitti kurumlar az da olsa bir çalışma içerisine girer ümidi taşıyordum bundan sonra böyle bir beklentim kalmadı maalesef. Kurumların kafasındaki engeller kalkmadan da sorun çözüm bulmayacak. Egeli dernekleri Sodes projesi peşinde koşmaya devam edebilirler. İçleri rahat olsun onlar parayı alır seslerini keserler…

Büyükşehir olduk ama büyük şehir olamadık. Büyükşehrin ne camileri, ne kurumları hiç ama hiç birinin engelli tuvaleti yok. Sadece Vilayet Parkta vardı orası da şükür tarih oldu. (Malatya kamuoyu şunu bilsin ki nefes aldığım müddetçe bu kurumların yöneticilerine her zaman hayır dua(!) edeceğim. Dünyada ve ahrette iki elim yakalarında olacak…) Bu sorunlar çözülmeden de sandığa gönül rahatlığı içinde gitmeyeceğim. Oylarını ve şahsiyetlerini üç kuruşluk projelere ipotek edenlerle de her platformda mücadele edeceğim…

Yardım Ettiğinizi Sanarak Yoksulları Afişe Etmeyin

Sanal âlem, bir âlem!

Büyüklerimiz “İbadet de, kabahat de gizlidir” demişler. Bu günleri görselerdi ne derlerdi acaba? Her şey uluorta saçılıyor. Günahlarımız alenen ve göstere, göstere. İbadetlerimiz yine öyle…


İçinde bulunduğumuz yüzyılın insanları çok mu şanslı yoksa çok mu bedbaht bilemiyorum. İki farklı dünyayı aynı anda yaşıyor. Biri fani âlem; yani yaşadığımız dünya, diğeri de sanal âlem… Kendi kimliğimizi ve kişiliğimizi o kadar kolay ayaklar altına alıyoruz hem de hayatta bir kez olsun görmediğimiz bilmediğimiz insanların huzurunda.


Sosyal medya kavramı hayatımıza girdi gireli etrafta adam mı âdem mi bilemediğimiz türlü tıynetten insanları hayatımıza sokuyoruz. Kendi özelimiz kavramı ve mahremiyet duygusu denilen mevhumu çoktan ve hem de bir hiç uğruna yitirdik. Bize ait ne varsa başkasının malı oldu. Zamanı değerlendirelim derken kaybettiğimiz zamanı saymayalım hadi kendi değerlerimizi yitirdik. Öz benliğimizden uzaklaştık. Komşuluk, akrabalık hukuku kalmadı. Hasım kim hısım kim belli değil…


Kapı komşumuzun kapısı çalmadan Facebook’a girip Avusturya’da yaşayan sanal “Kankamızla “ bayramlaştık.


Büyüklerimizin evine koşmadan Twitter’a koştuk, eş, dost, ahbap nedir unutur olduk. Bayram tebriklerimizin yerini kısa mesajlar aldı. Herkese ayrı, ayrı kartpostal yollamak yerine Facebook duvarımızdan paylaşarak alayına bayram tebriki yolladık.


Bunlar belki daha iyi günlerimiz. Kim bilir daha neler göreceğiz. Sosyal medyadan yaptığımız “rezilliklere” daha fazla girmeyeyim isterseniz. Türlü çeşitli örnekleri var. Dua, salâvat paylaşımından tutunda kurban kesimine kadar ne ararsan var.


Be muhterem tamam iyi hoş, ibadet maksadıyla kurban kestin Allah kabul elesin fakat nedir bu kan deryası resimler. Hayvanın dalağı bir yerde böbreği bir yerde…



Bir başkası düğünde giyeceği kıyafeti paylaşır, bir diğeri gardırobunu sergiler. Teze gelin çeyizini ortaya döker…
Bazı “Angut”lar da var ki evinde eşine, yavuklusuna söylemediği latifeleri el âlemin hanımlarına kızlarına söyler. Yaldızlı süslü laflar, eşi bulunmaz aforizmalar… Bazen de “klavye” delikanlısı olup “racon” keserler. Höt diyene al sana… t diyecek tipler “züppeliklerini” sergilerler.


Sanal âlem, sosyal medya filan tamam da birader “Face’nin book’unu” çıkardınız yani. Ne diyordu Dağlar Padişahı Köroğlu; “Tüfek icat oldu mertlik bozuldu” Şimdiki halimizi görse ne derdi acep?…


**


Yukarıda dedik ki “İbadet de Kabahat de gizli olur”, olur olmasına da elbette olmadığı durumlar da olur. Örneğin hayırda yarışmak gibi, örneğin cumalarda, bayramlarda camileri doldurmak gibi…


Devletimizin asli görevi vatandaşına hizmet etmek ve ona arzulanan olmasa bile asgari yaşam koşullarında hayatını idame ettirme olanakları sağlamak.
Bazı insanlar ne yazık ki yokluğun ve yoksulluğun pençesinde kıvranmakta. Dengesiz gelir dağılımı fakirliği tetiklemektedir. Fakirlerimize, yoksullarımıza sahip çıkmakta elbette ki devletin görevidir. Sosyal devletin gereği olan düzenlemeyi sağlayarak vatandaşına sahip çıkar.


Bunu yaparken de ulufe dağıtır gibi davranamaz. Sosyal yardım yaptığı vatandaşını kamuoyu önünde teşhir ederek küçük düşürmez.


Sadece devlet mi? Elbette hayır! Vatandaşta böyle davranamaz. Çünkü yapılan bir iyiliği Allah rızası için yapar, göstere göstere yapınca bunun adı riya olur Müslüman bunun farkında olmalıdır. Çünkü mümin “sağ elin verdiğini, sol el görmeyecek” düsturuna inanır.


Devlet dediğimiz sanal kavramın ete kemiğe bürünmüş hali kurumlardır. Sivil toplum kuruluşlarından tutun da derneklere kadar olan kurum ve kuruluşların belli bir düzen ve disiplin halinde işlemesi devletin çalışmalarıdır bir bakıma.



Malatya Kızılay Derneği Bunu Hep Yapıyor


Yukarıda verdiğim sosyal yardım örneğini isim vererek takdirlerinize sunacağım.


Kızılay Derneğini bilirsiniz. Hani doğal afetlerde, savaşlarda yardımımıza koşan devletimizin yüz akı kuruluş.


Bu kuruluşumuz vatandaşların bağışları ve vergisi ile başka bir ifade ile bizden alıp yine bize dağıtır. Geçtiğimiz günlerde basına servis edilen resimleri görünce gözlerime inanamadım. Bir insan olarak utandım, hayâ ettim. Bu nasıl bir vurdumduymazlık, nasıl bir aymazlık, nasıl bir sorumsuz davranış… Neden mi? Önce Kızılay’ın basına servis ettiği bültenden bir paragraf arkasından konuya devam edelim.


Bültenin konusu: Kızılay’dan Bayramlık Giysi Yardımı


“Malatya ilinde adının açıklanmasını istemeyen bir işletme Kızılay Malatya Şubesi tarafından bayramlık olarak dağıtılmak üzere 1500 parçadan oluşan giysi yardımı ile bayram öncesi ihtiyaç sahibi ailelerin yüzünü güldürmemize imkân sağlamıştır.


Bu yardımlar Yönetim Kurulu üyemiz Gazal Karalı ve kadın kolları üyeleri tarafından ihtiyaç sahibi aileler tespit edilerek dağıtılmış olup Kızılay'ı aracı kılan değerli hayırseverlerimize teşekkürü biri borç biliriz.” Denilmekte.


Bültenden de anlaşılacağı üzere yardımı yapan hayırsever vatandaş adını saklı tutuyor, ne güzel bir davranış. Fakat Kızılay görevlileri vatandaşın bu duyarlı ve tutarlı tavrını boşa çıkarırcasına yardım ettiği fakir kız-erkek çocuklarının resimlerini çekerek gazete ve internet sitelerinde yayınlanması için servis ediyor. Bendeniz bu haberi sitemize eklerken Kızılay Stant resimlerini kullandım. Daha önceki bültenlerde de aynı durum söz konusu idi ve eposta ile bu durumun hoş olmadığını belirtmiştim. Kızılay Malatya Şube Başkanı Sayın Av. M. Umut Yalçın umarız bu duruma seyirci kalmaz ve bir daha böyle utanç verici yardım haberleri görmeyiz.



Sayın Valim, Yardımların nasıl yapılması gerektiğini lütfen belirleyin


Sayın Valimizin bu konuları ele alıp yeniden düzenlemesi için rica ediyoruz. İlimizde benzer kurum ve kuruluşlar yardım yaparken yardım yaptığı insanları küçük düşürüp gururlarıyla oynamasınlar.


Fakirlik, yoksulluk ayıplanacak bir şey değil fakat fakir insanlar gururlu olurlar, onurlu olurlar. Aç olsalar da açlıklarını belli etmezler. Devletin kurumlarının görevi nerede gerçek ihtiyaç sahibi var ise bulup usulünce yardımını yapmaktır.


Gerek Suriyeli sığınmacı misafirlerimiz ve gerekse de kendi ilimizden yoksul hemşerilerimizi lütfen kameralar önünde alay eder gibi “yardım oyunlarınıza” alet etmeyiniz.


Nerede Halife Ömer gibi gecenin bir vakti un çuvalını sırtlayıp ihtiyaç sahibine ulaştıracak idareciler. Sizler idareciler olarak herkesten fazla sorumluluk altındasınız, lütfen sorumluluğunuzun farkına varınız…


**


Kanın, gözyaşının akmadığı bir ülkede,


Savaşların olmadığı bir coğrafyada,


Anaların ağlamadığı günlerde,


Yetimlerin ve yoksulların yüzlerinin güldüğü,


Mutlu müreffeh bir yaşam dilerim.




Ülkemizin birlik ve beraberlik içinde, kardeşçe ve huzur içinde daha nice bayramları hep birlikte sağlıkla geçirmesi arzusuyla ve İslam Coğrafyasına barışın ve huzurun hâkim olduğu daha güzel günlerin özlemi içerisinde siz okurlarımın bayramlarını kutlar sağlık ve esenlikler dilerim…